Sunday, May 11, 2008

Na acht jaar wachten....

Zo'n acht jaar geleden waren mijn makker Ronald en ik in alle staten. Face To Face kwam naar Nederland! Als voorprogramma van No Use For A Name, maar die band was niet eens bijzaak, ze deden er gewoon niet toe. Face To Face was alles dat telde.
Hoe groot was de deceptie toen de band de tour afblies? Traumatiserend. Ik meen me nog te herinneren dat het iets met de platenmaatschappij was. NUFAN kwam als vanzelfsprekend nog wel. Het kaartje dat we al gekocht hadden, ligt nog ergens ongebruikt in een la van m'n kast.
In 2003 ging Face To Face uit elkaar en de kans om ze ooit nog eens te zien, leek verkeken. Vrienden gingen zelfs nog naar New York om ze dan daar voor een laatste keer te zien. Dat zat er voor mij niet in.
Toen vorig jaar de berichten binnen sijpelden dat ze weer wat shows in de Verenigde Staten zouden spelen ging mijn hart al sneller kloppen. En jawel, Face To Face werd wat later aangekondigd voor de zaterdag van het Vlaamse festival Groezrock!!!
Daar moest en zou ik bij zijn. Sommige van mijn klasgenoten waren nog niet eens van de basisschool toen ik al een schaafwond op m'n ziel opliep door het afzeggen van die Face To Face tour. Dit zou alles in een klap goed kunnen maken....



Zaterdag tien mei rond half negen in de avond is het dan eindelijk zo ver. Voor de mainstage van Groezrock verzamelt zich een berg zenuwachtige mannen, vrouwen, vaders, moeders, jongetjes en meisjes. Sommigen wachten al sinds de laatste Europese tour van de band op dit concert. Dan hebben we het over twaalf jaar van lang, lang wachten.
Vanaf de eerste tonen is het kippenvel over mijn hele lijf en uit volle borst meezingen. Op een bepaald moment denk ik zelfs dat ik emotioneel word. Zo vreselijk goed is het. Je ziet een paar ventjes rond zich heen kijken alsof we gek zijn geworden. "Wat gebeurt hier?!" De band speelt strak, het geluid is goed, de setlist nagenoeg perfect en de sfeer optimaal.
Als de set vordert en ik even om me heen kijk, zie ik alleen maar lachende gezichten. Makkers die richting het podium staan te staren alsof ze het niet kunnen geloven. Wat een belachelijk goede show!
Het is te hopen dat ze er niet weer twaalf jaar over doen om naar Europa te komen. Eigenlijk is elk woord dat ik hier neergekwakt heb niet voldoende om over te brengen hoe ontzettend gaaf het was.

1 comment:

xroldx said...

wat een optreden wat mij betreft beter dan Negative Approach in Antwerpen

wat optreden betreft dan, de sfeer in Antwerpen was natuurlijk wel mooier