Interview with Johan Prenger (Reflections Records)

I'm sorry, but I don't feel like translating this one. So only for the Dutch readers:

Dit is een interview wat ik voor school moest houden. Ik zit op de School voor Journalistiek in Utrecht. Het interview maakt deel uit van de slotopdracht voor het vak Interviewen II. Geinterviewde is Johan Prenger van Reflections Records (www.reflectionsrecords.com). Het interview vond plaats op 15 oktober 2007 in Arnhem in het kantoor van het label.

“Ik maak me nog steeds boos over dingen.”

Johan Prenger over het gevoel van hardcore en punk.

In 1994 verscheen het eerste Reflections Magazine. Door de jaren heen werd het fanzine belangrijker en groter. Ook gingen ze platen uitgeven en Reflections Records was geboren. Een van de drijvende krachten achter het label is oprichter en eigenaar Johan Prenger (37). Vanuit het kantoor in Arnhem geeft het label hardcore en punk platen uit die aftrek vinden over de hele wereld. Het fanzine is inmiddels door de groei van het label naar de achtergrond verdwenen.

Vroeger waren fanzines veel belangrijker. Nu niet meer. Tegenwoordig heb je internet. In ‘94 bestond dat nog maar pas en was je voor alles afhankelijk van de fanzines die je kocht. Het was je bron van informatie voor bands, reviews en politieke ideeën. Nu heb je e-zines en fora. Het belang is er niet meer. Ik vind het nog wel leuk als mensen het doen. Meestal is het zo dat ik het snel door lees en dat is het. Fanzines van nu hebben ook niet meer de inhoud van vroeger.

Was politiek vroeger belangrijker?

Ja, veel belangrijker zelfs.

Ook in de jaren ’90?

Ja, natuurlijk. Toen had je dat hele vegan straight edge gebeuren met alles wat daar bij kwam. Dat is nu allemaal niet meer zo. Er zijn vast nog wel mensen mee bezig. Maar voor het grote deel is dat weg. Politieke bands daar hoor niet zo heel veel meer van. Uiteraard zijn die er zeker nog, maar het lijkt op de achtergrond verdrongen te zijn, en meer ‘alsof het zo hoort’ dan dat bands daadwerkelijk betrokken zijn....

Hoe belangrijk was dat voor jou in muziek?

Ik moet zeggen dat het voor mij toen ook veel belangrijker was dan nu. Eind jaren ’80 kwam ik terecht in de punk wereld in Nederland. Die was enorm politiek. Lärm liep op het einde, Seein’ Red begon net. Al die bands waren enorm politiek. Ook de Engelse band als Heresy, Napalm Death en Concrete Sox…. Je had toen de Rara-beweging die tekeer ging tegen apartheid en multinationals. Ik stak geen Shell stations in de brand, maar ik sympathiseerde daar wel mee. Dat is gewoon veranderd. Ook als persoon ben ik twintig jaar verder. Ik was erg zwart wit toen. Nu denk ik veel genuanceerder. Zeker nu het label full time is en je te maken krijgt met belastingen en zo…. Ja, dan verandert je beeld wel.

Hoe merk je dat aan jezelf?

Ik moet eerlijk zeggen. Ik vind het fantastisch als een band politieke ideeën heeft. Zeker als het een jonge band is die hun idealen over politiek en sociale misstanden aan de man brengt. Maar tegelijkertijd heb ik zoiets van: Ik heb het allemaal al een keer gezien. Ik betrap mezelf er op dat ik er zo over denk. Als een band bijvoorbeeld over vegetarisme schrijft…. Nou ja, ik moedig het nu wel aan, omdat je er nauwelijks meer over hoort. Maar een jaar of twee, drie geleden had ik het wel gehoord.

Je mist het niet?

Nee, dat niet. Ik heb zelf m’n standpunt er wel over ingenomen. Ik vind het nog steeds wel belangrijk. Zeker voor jonge mensen van 17 of 18 is het essentieel om over verschillende kanten van politiek te horen.

Is dat het belangrijkste aan hardcore: het overbrengen van verschillende ideeën?

Ik weet niet of dat het belangrijkste is, maar zeker wel een belangrijk onderdeel ja. Ik betreur het wel dat het steeds een minder belangrijk iets lijkt. Ik spreek wel eens mensen van 20 jaar of jonger waarvan ik wel eens denk: Nou toen ik een jaar of 16/17 was, had ik een tering hekel aan jou, met de ideeën die je nu hebt. Ik ben dan nu wel genuanceerder. Toen vond ik dat als iemand niet links was en toch naar hardcore of punk luisterde, dan klopte er iets niet. En ik heb dat nog wel eens een beetje. Ik ben zelf ook wel wat rechtser gaan denken. Maar als je 18 bent, moet je rebels zijn. Als ik hardcore kids hoor die met de VVD of Geert Wilders weg lopen. Ik heb daar moeite mee.

Hoe ben je rechtser gaan denken?

Dat heeft te maken met verhuizen naar de stad. Waar ik vandaan kom, kent iedereen elkaar en kan je je fiets voor de supermarkt gewoon laten staan, zonder dat je hem op slot zet. Er is daar niet zoveel criminaliteit. Arnhem is dan een vrij grote stad. Dan zie je de rottigheid en criminaliteit. De eerste dag ik hier woonde, werd m’n fiets gewoon al gestolen. We zitten hier met Reflections ook in een achterstandswijk. Dat verandert je kijk op dingen toch wel.

Je zei net dat politiek een van de belangrijkste dingen is in hardcore en punk. Wat is het belangrijkste?

Voor hardcore en punk is dat voor mij onafhankelijk denken. Het is toch nog steeds muziek dat voor en door kids gemaakt wordt. Het is nu zo groot geworden dat indie labels bijna major labels zijn. Het is voor mij een alternatief voor de grote muziekindustrie. Het moet kritisch zijn. Mensen moet zich realiseren dat hardcore toch iets anders is dan bijvoorbeeld My Chemical Romance. Dat komt misschien wel uit hardcore, maar heeft er weinig meer mee te maken.

Zijn er bands waar je dat echt nog ziet? Dat opstandige, rebelse….

Ja, absoluut. Dat zit dan wel wat meer in de DIY (do it yourself, AW) scène, hoewel ik dat een verschrikkelijke benaming vindt. Dat zijn mensen die muziek maken omdat ze het moeten van zich zelf. Niet zo zeer omdat ze rockster willen worden, maar het is hun uitlaatklep. Die zijn er absoluut nog.

Zijn dat jongere bands?

Je merkt wel dat dat vaak jongere gastjes zijn ja. Als je ouder bent, moet je toch de rekeningen en de huur betalen en dan denk je toch wat genuanceerder.

Zijn punk en hardcore leeftijd gebonden?

Ik blijf hopen van niet. Maar ik denk dat het in de praktijk wel zo is. Er zijn wel uitzonderingen, maar dat zijn er niet zoveel. Mensen van boven de 30 zie je niet zo bar veel. In Nederland tenminste niet. In Duitsland wel wat meer. Je ziet toch dat als mensen 17 of 18 zijn, dan rollen ze er in en rond de 23 of 26 zijn ze weer verdwenen. Of eerder. Ik denk dat wel met elke muziekstroming is.

Een soort jeugdzonde?

Een zonde wil ik het niet noemen. Het is wat jongeren doen. Je wilt toch bij een groep horen.

Je bent zelf 37. Hoe belangrijk is het dan voor jou?

Pfoe…. Nou ja. Het is mijn alles. Ik moet wel zeggen dat ik niet de hele dag hardcore draai. Dan zou ik gek worden. Het is voor mij de ultieme live muziek. De energie en passie op het podium. Maar ja, m’n hele leven draait erom. Ik ben er de hele dag mee bezig. Ook de community is belangrijk voor mij. Als ik op een show kom, dan voel ik me daar thuis.

Een gevoel dat je thuis bent?

Ja, een beetje wel ja. Ik ken zoveel mensen in punk en hardcore. Ook veel mensen van mijn leeftijd die er ook hun beroep van gemaakt hebben. Het zijn natuurlijk niet allemaal mijn vrienden, maar het zijn natuurlijk wel allemaal goede kennissen. Het is mijn leefwereld.

Je bent full time bezig met Reflections. Heb je nog wel tijd voor andere dingen?

Nee. Eigenlijk niet.

Frustreert dat?

Muziek is mijn alles. Ik ambieer ook geen maatschappelijke carrière of zo. Ik vind het wel jammer dat ik weinig tijd heb om te schilderen. Dat deed ik vroeger vaak. Ik doe wel wat artwork voor bands. Ik zou er eigenlijk meer tijd voor moeten maken. Het was ook niet echt een manier om me te uiten, het fanzine was dat meer. Columns schrijven en zo was voor mij meer een vorm van expressie. Zeker in het begin was het een uitlaatklep voor me. Ik dring m’n mening niet meer zo op. Vroeger deed ik dat veel meer. Toen vond ik nog dat iedereen vegetariër moest zijn of straight edge en links moest denken.

De belangrijkste dingen heb je al gezegd?

Ja, voor mijn gevoel wel. Ik heb het gevoel dat ik dan in herhaling zou vallen. Op een bepaald moment ben je toch wel uitgepreekt.

Met een hele lading nieuwe kids is het niet zo heel erg om in herhaling te vallen….

Nee, dat is ook wel weer zo. Zo af en toe moet ik me dat realiseren. Ik maak me nog steeds boos over dingen. Downloaden bijvoorbeeld. Niet het downloaden op zich, maar meer het gebrek aan respect voor de labels en artiesten. Het is allemaal zo groot geworden. De essentie is een beetje weg. Een grote oorzaak is het gebrek aan passie. Het is zo makkelijk te vinden. Jonge kids weten niet meer waar het vandaan komt. Als ze deze week besluiten om straight edge hardcore kids te worden, dan hebben ze over twee weken alle belangrijke platen van internet af getrokken en hun kamer vol hangen met posters en shirts in de kast liggen. Op internet is alles te vinden. Ze weten alleen niet dat het kids zijn net als hun die het allemaal mogelijk maken. Ze hoeven nergens meer moeite voor te doen, en waarderen het gewoon minder. Vroeger moest je overal voor sparen en tegenwoordig halen ze alles wat hun hartje begeert van internet. Dat is, vind ik, een groot nadeel van internet. Het is soms allemaal te makkelijk.

Heb je dan af en toe niet gevoel: Waar doe ik het allemaal nog voor?

Absoluut. Maar ja, aan de andere kant…. Af en toe krijg je dan mailtjes van kids die bijvoorbeeld het artwork van de releases geweldig vinden of de service van de internetwinkel. En dan denk ik van: Hey, er zijn toch nog mensen die het waarderen. Ook met bijna alle bands die we uit brengen zijn we goede vrienden mee geworden en gebleven. Je krijgt een hoop waardering terug. Daar doe je het allemaal voor.

Save the world: GO VEGETARIAN!

And again, a question from some one at school inspired me to write this piece. This time I was asked why I don't eat meat.

Actually, this always kinda pisses me off. To me the question should be reversed: why do YOU eat meat? Have you ever thought it over? Do you have any other arguments besides: "I like the taste of it." Probably you don't.

I made my mind up. For me the most ethical thing to do, is not to eat animals. Not because they are my friends, but because I think it is immoral.

Before animals become your food, there's a whole process of torture, bloodshed and murder necessary. Animals in small cages, getting beaten, treated in the worst ways you can imagine. That's no secret, is it? It's ignorant to think that's just okay.

Survival of the fittest? Humans have compassion, we can make choices, we can think. That's what differs us from animals. Do something with that! Be compassionate, think and make a difference!!! Every little bit helps.

When you don't need meat, there's a wide range of vegetarian products in western grocery stores that will enable you to participate in a environment friendly eating culture that not only helps to save animals, but also the world we live in.

The meat industry pollutes the environment in a alarming way. The UN reported that raising animals for food is "one of the top two or three most significant contributors to the most serious environmental problems, at every scale from local to global. The findings of this report suggest that it should be a major policy focus when dealing with problems of land degradation, climate change and air pollution, water shortage and water pollution and loss of biodiversity. Livestock’s contribution to environmental problems is on a massive scale …" (1)

Yes, it is essential to save animals from the slaughter houses. But think of the impact it can have on the world around you and me, when more and more people decide to go vegetarian or vegan.

Start today!

1: H. Steinfeld, P. Gerber, T. Wassenaar, V. Castel, M. Rosales, and C. de Haan, “Livestock’s Long Shadow: Environmental Issues and Options,” Livestock, Environment and Development (2006).